تبيين جامعه شناختي چالش اساسي فرماندهي در جنگ هاي آينده

اين تحقيق در حوزه آسيب شناسي يا پاتولوژي فرماندهي و مديريت كه از مفاهيم اساسي و مباني يك سازمان مي باشند، قرار مي-گيرد و البته در پايان راهكار لازم جهت از بين بردن يا كاهش آسيب مورد نظر نيز ارائه مي گردد. فرماندهي و مديريت در سازمانهاي نظامي بويژه در جنگ هاي آينده كه با پيچيدگي هاي تاكتيكي و تكنيكي زيادي در ابعاد مختلف نظامي، تكنولوژيكي، روانشناختي، جامعه-شناختي و فضاي رسانه اي روبه رو هستند، اهميت صد چندان مي يابد. مساله اين تحقيق از تناقضات تجربي ديده و نقل شده در حوزه اطاعت پذيري، فرمانبرداري و فرماندهي در برهه ها و شرايط مختلف كشور از سوي ذيربطان و افراد مربوطه نشئت گرفته است كه در واقع در تراز فرماندهي انقلابي جمهوري اسلامي ايران نبوده است. بنابراين سوالات اين تحقيق اين است كه چالش اساسي فرماندهي در جنگ هاي آينده چيست؟ و راهبرد از بين بردن يا كاهش اين آسيب چيست؟ در اين تحقيق بصورت توصيفي – تحليلي و به روش اكتشافي و با ابزار فيش و با تكيه بر متون مربوطه به دنبال كشف پاسخ سوالات اين تحقيق مي پردازيم. بر اساس نتايچ تحقيق چالش اساسي فرماندهي در جنگ هاي آينده چالش شناختي است و راهبرد لازم براي كاهش و يا از بين بردن اين آسيب، راهبردي شناختي است بدينگونه كه با ترويج، تبليغ، تقويت و بالفعل كردن باورها و ارزشهاي ديني و يا به عبارت ديگر تقويت و بالفعل كردن دينداري عقلگرا مي توان تا حدي بر اين مشكل فائق آمد.