ضرورت آموزش هوافضا به منظور بازدارندگي دفاعي امنيتي در جنگ‌هاي آينده

با ورود به هزاره سوم و تغييرهاي فزاينده در مرزهاي علم و فناوري و با هدف گذاري راهبردي و مهم جمهوري اسلامي ايران در افق نزديك، بررسي الزامات و نيازهاي آيند سامانه هاي آموزشي سازمان ها به ويژه درعرصه هاي فناورانه همچون هوافضا و هوانوردي ، به امري اجتناب ناپذير براي دستيابي به اهداف سازماني در بخش دفاعي تبديل شده است. با توجه به گوناگوني تهديدها و محيط هاي امنيتي كشورها، هرگز نمي توان ايده و رؤياي برابري توان نظاامي و حتي تسليحاتي كشورها را تحقق پذير دانست. با درك اين واقعيت، يكي از عوامل دستيابي به بازدارندگي، داشتن راهبردها و برنامه هاي تسليحاتي متناسب تهديدات دشمن است. بنابراين براي رسيدن راهبردهاي بازدارندگي خصوصا در مولفه قدرت نظامي مي‌بايست عوامل مؤثر بازدارندگي قدرت نظامي احصاء شود. در مؤلفه ي قدرت نظامي اولويت خاصي در حوزه هوافضا با توجه به تهديدات پيش رو در نظر گرفته مي شود . لذا مسئله اين تحقيق، ضرورت اموزش علم هوافضا به منظور بازدارندگي نظامي در حوزه دفاعي امنيتي مي باشد متناسب با مسئله تحقيق هدف تحقيق عبارت شد از: تعيين عوامل مؤثر بر بازدارندگي نظامي در حوزه هوافضا و متناظر با اهدف تحقيق طراحي گرديده است. روش تحقيق با رويكرد آميخته روش موردي – زمينه اي، نوع تحقيق كاربردي است.