امكانسنجي بهره گيري از تكنولوژي واقعيت مجازي براي آموزش كاركنان نزاجا مطالعه موردي: ارزيابي استفاده از شبيه ساز متحرك واقعيت مجازي پرواز براي آموزش خلبانان هوانيروز

فناوري واقعيت مجازي (VR) صنعت آموزش و شبيه‌سازي را متحول كرده و راه‌هاي جديد و بهبود يافته را براي آموزش و آموزش كاركنان و دانشجويان ارائه مي‌دهد. تكنولوژي واقعيت مجازي تجربه‌هاي واقعي و همه جانبه‌اي را ارائه مي‌كند كه مي‌تواند موقعيت‌هاي دنياي واقعي را با دقت بيشتري نسبت به قبل شبيه‌سازي كند. علاوه بر اين، فناوري VR مقرون به صرفه‌تر از روش‌هاي سنتي است و مي‌تواند در مقياس بيشتر به كار گرفته شود. ويژگيهاي منحصر بفرد اين فناوري باعث شده تا در ارتشهاي مدرن دنيا براي آموزش پرسنل بطور گسترده بكار گرفته شود. در ارتش جمهوري اسلامي ايران نيز پاي اين فناوري به موضوع آموزش كاركنان وارد شده و شبيه سازهايي در زمينه هاي مختلف مانند تمرين تيراندازي، رانندگي و ... ساخته شده است. در اين مقاله برآنيم تا ضمن معرفي شبيه ساز متحرك واقعيت مجازي بالگرد 206 كه با همكاري اساتيد دانشگاه افسري امام علي (ع) و معاونت تحقيقات جهاد خودكفايي هوانيروز طراحي و ساخته شده است به امكانسنجي و بازخورد حاصله از نظرات خلبانان مجرب هوانيروز در باره استفاده از اين سامانه براي آموزش دانشجويان خلباني و همچنين خود خلبانان هوانيروز بپردازيم. اين مقاله يك تحقيق پژوهشي كاربردي بوده و جامعه آماري مورد استفاده تعداد 50 نفر از سراستادان خلبان مجرب هوانيروز مي باشد. روش تحقيق با طراحي پرسشنامه هاي تخصصي بصورت ميداني مي باشد. با بررسي و تحليل آماري صورت گرفته با استفاده از تحليل SPSS روي نظرات اخذ شده، اين سامانه 90 درصد مشابه پرواز واقعي بوده و از نظر انتقال حس پرواز، كنترل فرامين، تصوير و نشاندهندها بسيار عالي بوده و قابل مقايسه با شبيه ساز هاي موجود در هوانيروز نمي باشد.