هوشمندسازي، هوش مصنوعي و سايبر در جنگ هاي آينده

انسان ها همواره به دنبال راحت تر كردن رفتار خود در محيط اطراف بودند و براي فائق آمدن به مشكالت دست به اختراع ماشن-آلت، روش ها و فناوري هاي جديد زدند. يكي از مهمترين فناوري هايي كه آينده محتوم بشريت را در دست خواهد گرفت فناوري هوش مصنوعي مي باشد كه در اين پژوهش به برشمردن كاربردهاي اين ابعاد در صنايع نظامي و سايبري مي پردازيم. هوش-مصنوعي بر پايه رايانش ابري و كارت‌هاي گرافيكي بنا شده است، كه علم و مهندسي ساخت ماشين هاي هوشمند، به ويژه برنامه هاي كامپيوتري هوشمند است، و سه نوع دارد: محدود (Narrow AI)- عمومي (General AI)-اَبَر هوش مصنوعي (ASI). تجزيه و-تحليل MarketsandMarkets نشان مي‌دهد كه ارزش بازار هوش مصنوعي درصنايع نظامي روزافزون است. تعداد زيادي از صاحب نظران معتقدند، هوش مصنوعي مي تواند خطرناك و غيرقابل كنترل باشد به خصوص در زمينه صنايع نظامي. پس از زمين، هواودريا يكي ديگراز عرصه‌هاي جديدجنگي، فضاي مجازي است. به گونه‌اي كه حملات سايبري مي‌توانند سيستم‌هاي نظامي را هك كنند و باعث از دست رفتن اطلاعات حياتي نظامي و ايجاد خسارات بي‌شمار شوند. همچنين سيستم‌هاي مجهز به هوش-مصنوعي از رايانه‌ها، داده‌ها، برنامه‌ها و شبكه‌ها در برابر هرگونه دسترسي غيرمجاز و متهاجم محافظت مي‌كنند. در نهايت ورود فناوري هوش مصنوعي به سيستم صنايع نظامي غير قابل اجتناب است براي اينكه اشتباهي اجتناب‌ناپذير رخ ندهد و يك سيستم نيمه‌مختار يا كاملاً خودمختار درگير يك حادثه ‌نشود، دولت‌ها به مكانيزمي نياز خواهند داشت تا بتوانند به كمك آن از درگيري-ناخواسته جلوگيري كنند؛ چارچوبي كه طرف‌هاي درگير را هدايت كرده و راهكار‌هايي براي جلوگيري از درگيري ارائه دهد. بنابراين به قوانين سختگيرانه اي براي توليدات نظامي در عرصه هوش مصنوعي نياز داريم.