تأثير برنامه‌هاي نوين ورزشي بر آمادگي جسماني سربازان در يگان‌هاي رزمي

دويدن به حفظ تناسب اندام و كنترل وزن طبيعي بدن در سربازان تحت آموزش كمك مي كند. با اين حال، زماني كه شرايط اجازه دويدن را نمي‌دهد، روش‌هاي تمريني جايگزين براي حفظ آمادگي رزمي ضروري است، چه مربوط به دماي هوا باشد و چه محدوديت‌هاي مرتبط با بيماري همه گير، اين مطالعه با هدف ارزيابي اثربخشي يك برنامه تمرين تناوبي با شدت بالا كه دويدن طولاني مدت را در حفظ آمادگي جسماني و وزن بدن حذف مي كرد، انجام شد. خلاصه حقايق و نتايج اين مطالعه شامل 60 سرباز مرد با سن 0.48 ± 20.45 سال بود كه به دو گروه مداخله و كنترل همسان تقسيم شدند. سه تمرين هفتگي در گروه كنترل شامل 8-5 كيلومتر دويدن بود. گروه مداخله سه تمرين هفتگي شامل چابكي و تمرينات قدرتي در فواصل كوتاه و شديد با زمان‌هاي ريكاوري كوتاه بين ست‌ها انجام دادند. گروه ها قبل و بعد از شش هفته تمرين با هم مقايسه شدند. در شروع و پايان برنامه شش هفته‌اي، گروه‌ها در سطح معني‌داري 0.05 P براي وزن بدن، درصد چربي بدن و درصد عضله، چابكي و حداكثر مصرف اكسيژن و تست آمادگي جسماني ارتش (دوي ۳ كيلومتري، كشش، اسكات، شيب‌ها) مشابه بودند. نتيجه گيري يافته‌هاي ما نشان داد كه برنامه تمريني مداخله‌اي به اندازه برنامه استاندارد دويدن در حفظ آمادگي هوازي و بي‌هوازي و وزن طبيعي شركت‌كنندگان مؤثر بود و برنامه تمرين تناوبي با شدت بالا پيشنهاد شده مي تواند يك استراتژي تناسب اندام مناسب باشد.