بررسي عوامل مؤثر بر استحكام خانواده ايراني– اسلامي در سايه تنوع فرهنگ‌ها

كانون خانواده نهادي حياتي است كه به عنوان پل ارتباطي بين حوزه خصوصي و اجتماعي عمل مي‌كند. اين نظام نقش اساسي در انتقال باورهاي اجتماعي از نسلي به نسل ديگر، كه ريشه‌هاي عميقي در ارزش‌هاي فرهنگي دارند، ايفا مي‌كند. ماهيت پوياي واحد خانواده در طول زمان دستخوش تغييرات قابل توجهي شده است و در نتيجه شيوه‌هاي متنوعي براي زندگي مشترك در ميان گروه‌هاي قومي و مناطق جغرافيايي مختلف ايجاد شده است. اين تنوع منعكس كننده هنجارها و باورهاي فرهنگي پيچيده و متنوعي نيز هست كه ساختار خانواده را شكل مي‌دهد. در حالي كه خانواده‌ها بدون شك در شكل دادن به هنجارها و ارزش‌هاي فرهنگي نقش دارند، بايد به خاطر داشت كه فرهنگ نيز يك سازه ‌ايستا نيست و دستخوش تغييرات زيادي مي‌شود و اين تغييرات فرهنگي بر خانواده مؤثر است. در جامعه ايراني اسلامي خانواده از جايگاه قابل احترامي برخوردار است و اهميت آن از منظر فرهنگي مورد تأكيد قرار مي‌گيرد. عوامل اجتماعي و فرهنگي نقش بسزايي در ارتقاي همبستگي و انسجام بين مردم و پرورش حس هويت جمعي در ايران دارند. بنابراين لازم است عوامل مختلفي كه در تحكيم پيوندهاي خانوادگي نقش دارند، بررسي شده تا ثبات و استحكام خانواده تضمين شود. از اين رو، اين پژوهش بر بررسي عوامل مؤثر بر استحكام خانواده ايراني اسلامي با تأكيد بر مؤلفه‌هاي فرهنگي برخاسته از آن مانند تعهد، صميميت جمع‌گرايي، سازگاري زناشويي، خودكنترلي و انعطاف‌پذيري متمركز است و نشان مي‌دهد اين عوامل مي‌تواند در ثبات و تداوم آن تأثيرگذار باشد.