نقش انرژي‌هاي تجديدپذير در توسعه پايدار در ايران

توسعه پايدار يك اولويت جهاني است كه هدف آن تأمين نيازهاي حال حاضر، بدون به خطر انداختن توانايي نسل‌هاي آينده، براي برآوردن نيازهاي خود است. آرمان‌هاي توسعه پايدار نقشه راه دست‌يابي به آينده‌اي بهتر و پايدارتر براي همگان است. اين آرمان‌ها به چالش‌هاي جهاني‌اي پاسخ مي‌دهند كه همگان با آنها روبه‌رو هستيم. از جمله اين چالش‌ها مي‌توان از فقر، نابرابري، تغيير اقليم، تخريب محيط‌زيست، صلح و رفاه نام برد. از طرفي منابع انرژي تجديدپذير نقش مهمي در پاسخگويي به آرمان‌هاي توسعه پايدار دارند و استفاده از منابع تجديدپذير در راستاي توسعه پايدار، به عنوان يكي از مهم‌ترين برنامه‌هاي سازمان ملل متحد، در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است و ايران، به عنوان يكي از كشورهايي كه در حوزه انرژي‌هاي تجديدپذير ظرفيت بالايي دارد نيز، از اين قاعده مستثنا نيست. ايران در سال 2022 با توليد 691 هزار تن CO2 هفتمين كشور آلاينده جهان محسوب مي‌شود و حتي از آلمان هم پيشي گرفته است. هدف اصلي در اين پژوهش، بررسي نقش منابع انرژي تجديدپذير در تحقق اهداف توسعه پايدار است و در اين راستا پس از ذكر وضعيت انرژي‌هاي تجديدپذير در جهان و ايران و بررسي وضعيت آلودگي هوا در جهان و ايران، به بررسي چشم‌انداز و چالش‌هاي انرژي‌هاي تجديدپذير و توسعه پايدار در ايران خواهيم پرداخت و در نتيجه‌گيري، به ارائه توصيه‌هاي سياستي براي گسترش انرژي‌هاي تجديدپذير با هدف رسيدن به توسعه پايدار مبادرت خواهد شد.