بهينه سازي ساختار رمزگذاري مبتني بر الگوريتم ABE و توليد كلمات عبور تصادفي توسط الگوريتم ژنتيك

در مورد مقايسه رمزنگاري الگوريتم‌هاي متقارن و الگوريتم‌هاي كليد عمومي ‏‏بحث‌هاي زيادي شده كه كدام يك از اين الگوريتم‌ها بهترند اما جواب مشخصي‌ وجود ندارد. البته نتايجي از اين قبيل به دست آمده است كه مثلا طول پيامي كه با الگوريتم‌هاي متقارن ‏مي‌تواند رمزنگاري شود از الگوريتم‌هاي كليد عمومي‌ كمتر است يا اين كه الگوريتم‌هاي ‏متقارن الگوريتم‌هاي بهينه‌تري هستند، اما وقتي‌ كه بحث امنيت پيش مي‌‌آيد الگوريتم‌هاي كليد عمومي‌ كارايي‌ بيشتري‏دارند. يك راه، براي حل مشكل استفاده از كليد عمومي مشترك است و وقتي يك بار بر روي كليد مشترك توافق حاصل شد از آن مي‌‌توان براي رمزگذاري و رمزگشايي اطلاعات مربوطه استفاده كرد. بر اساس موارد گفته شده و نياز به برقراري امنيت و گستردگي شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم موجود يك ساختار رمزگذاري مبتني بر الگوريتم ABE كه بر اساس تكنيك توليد كلمات عبور تصادفي با استفاده از الگوريتم ژنتيك بهينه شده است، ارائه خواهيم كرد. تمركز ما بر روي توليد كلمات عبور ساده خواهد بود تا با محدوديت‌هاي شبكه‌هاي حسگر سازگاري داشته باشد. روش پيشنهادي در اين طرح يك تكنيك كنترل دسترسي غيرمتمركز با احراز هويت است كه داراي دو مرحله اصلي مي‌باشد. يك مرحله، به منظور تقسيم رشته ورودي به دو بخش جداگانه و مرحله دوم جهت ادغام داده‌ها براي به دست آوردن داده‌ اصلي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. دستيابي به داده‌هاي اصلي به اين شكل خواهد بود كه اول، بسته‌هاي داده‌هاي متناظر براي توليد رشته داده‌ اصلي تجميع شده، سپس كليد كاربري توليد شده براي انجام عمليات بازيابي نهايي استفاده مي‌شود. نتايج تحقيق بيان كننده اين است كه با افزايش اندازه داده، زمان اجراي عمليات رمزگذاري و رمزگشايي طولاني‌تر مي‌شود. علاوه بر اين مقايسه زمان اجراي بين الگوريتم‌هاي پايه و روش پيشنهادي بهينه شده نشان مي‌دهد طول زمان اجراي روش پيشنهادي قابل قبول است در عين حال امنيت سيستم را به مراتب افزايش مي‌دهد.