كاربرد روش تحليل موجك در ارائه يك الگوريتم بهينه فراابتكاري ذر كنترل نيمه فعال و فعال

هدف از طراحي سيستم كنترلي براي سازه ها ، حداقل نمودن پاسخ هاي حاصله از زلزله و باد در سازه با استفاده از حداقل انرژي خارجي مورد نياز براي راه اندازي ميراگرها است. يكي از مهمترين معايب روش هاي كنترل سازه كلاسيك، عدم رابطه مستقيم نيروي كنترلي با ارتعاش ورودي است. براي حل اين مشكل، ارائه روش هاي كنترل اصلاح شده با استفاده از خصوصيات فركانسي زلزله در اين تحقيق پيشنهاد شده است. اغلب محققان روش هاي كنترل كلاسيك را براي اثر يك يا چند زلزله مشخص تنظيم مي كنند اما با توجه به ساختار اين روش هاي كنترلي، الگوريتم كنترلي فاقد كليت بهينه براي هر زلزله نامعلوم است. در اين تحقيق روش كنترلي ارائه مي شود كه شدت و فركانس نيروي زلزله بصورت مستقيم در تعيين نيروي كنترل ميراگرها، نقش داشته باشد. همچنين براي افزايش كارايي الگوريتم هاي كنترل متداول، از ابزارهايي براي تحليل سيگنال استفاده شد (تبديل موجك) كه بتواند زلزله را در لحظه و بدون تاخير بخوبي تحليل كند و حساسيت به نويز هاي سنسورهاي نصب شده در سازه نداشته باشد. از خصوصيات مناسب اين تبديل در تحليل سيگنال و تحليل محتواي انرژي زلزله ورودي، بعنوان ابزاري مناسب جهت تحليل زمان-فركانسي استفاده شد. همچنين سعي شد با بكارگيري يك الگوريتم كنترل كننده اصلاح شونده فراابتكاري (انفجار بزرگ)، پاسخ هاي سازه را با استفاده از مقدار بهينه اي از سطح نيروي كنترل، تا حد ممكن كاهش داد. ضمنا در سازه ده طبقه با ميراگر فعال و نيمه فعال صحت عملكرد الگوريتم اين پژوهش و ارائه جواب هاي بهينه آن در مقايسه با روش هاي قبلي كنترل شد. نتايج نشان داد الگوريتم ارائه شده در زلزله هاي نزديك گسل پاسخ بسيار مناسبي نسبت به روش هاي كلاسيك داشته و در زلزله هاي دور از گسل كه محتواي فركانسي كمتري دارند، تقريبا نتايج يكساني با الگوريتم هاي كنترل كلاسيك دارند. لازم به ذكر است در هر دو حالت ميزان انرژي استفاده شده در روش ارائه شده كمتر از روش هاي كلاسيك مي باشد.