بررسي نقش و جايگاه مهدويت در شكل‏گيري تمدن اسلامي

Investigating the role and position of Mahdism in the formation of Islamic civilization

تمدن كه در لغت به معناي شهرنشيني مي باشد، در اصطلاح به معناي نظامي است اجتماعي، كه آفرينش فرهنگي را تسريع نموده و به واسطه مجموعه فعاليت هاي بشر ايجاد مي گردد. مهدويت نيز به معناي اعتقاد به ظهور حضرت مهدي (ع) و پديد امدن حكومت عدل جهاني توسط ايشان مي باشد . جامعه اي كه در آن تمدن اسلامي و تمدن مهدوي حاكم است داراي شاخصه هاي نظير تقويت ايمان به خداي يكتا، گسترش بي نظير علم و معرفت در سطح بسيار وسيع، ايجاد امنيت عمومي در جامعه و عدالت اجتماعي، رشد تربيت اسلامي و انساني و گسترش عزت عمومي است. اين تحقيق كه به روش توصيفي، به بررسي ارتباط تمدن مهدوي با تمدن اسلامي از طريق بررسي شاخصه هاي مذكور مي پردازد.

Civilization, which in the word means urbanization, in the term it means military and social, which accelerates the cultural creation and is created by the set of human activities. Mahdism also means believing in the appearance of Hazrat Mahdi (AS) and the emergence of the rule of global justice by him. A society in which Islamic civilization and Mahdavi civilization prevails has characteristics such as strengthening faith in the One God, unique expansion of science and knowledge on a very wide level, creation of public security in society and social justice, development of Islamic and human education, and expansion of dignity. It is public. This research, which is a descriptive method, examines the connection between the Mahdavi civilization and the Islamic civilization through the examination of the mentioned indicators.