حقوق بشر در گفتمان مهدويت

Human rights in the discourse of Mahdism Isa Ismaili

حق واژه اي عربي است كه معادل آن در زبان فارسي هستي پايدار است. تعريف استوار يك نظام حقوقي آن است كه هم از زيرساز داخلي آن نظام ، و هم از زير ساز هاي فاعل و غايي اش خبر دهد.در اعلاميه جهاني حقوق بشر تنها حقوق انسان را بيان داشته است در حاليكه انسان داراي تكاليفي نيز مي باشد.حق و تكليف از هم جدا شدني نيستند. مهدويت در انديشه شيعه ، آرمان همه انبياء و هدف والاي اولياي الهي است، در عصر ظهور هيچ فردي از شمول حقوق بشر خارج نيست و خواسته انسانها با مذاهب گوناگون در قالب الهام فطري است. اصطلاح حقوق بشر نسبتا جديد است و فقط پس از جنگ جهاني دوم و تاسيس سازمان ملل متحد وارد محاورات روزمره شد. و ابزاري سياسي براي فشار كشور هاي غربي بر ديگر كشور ها است.در انديشه اسلامي بعد از ظهور ، گفتمان مهدويت حقوق بشر بدون تبعيض به دست موعود مورد انتظار همه اديان محقق خواهد شد. احياي حقوق بشر همواره يكي از دغدغه هاي مهم اديان و مكاتب و دولت ها و سازمان هاي بين المللي بوده است . حقوق بشر اسلامي مبتني بر مباني اصيلي است كه تمايلات شخصي و نفساني در آن راه ندارد. حقوق بشر اسلامي مبنايي براي نظريه حقوق بشر ارائه مي دهد كه از قانوني برتر از قانون بشري نشأت مي گيرد و سرچشمه آن خداوند متعال است. مهمترين انگيزه تدوين اعلاميه حقوق بشر اسلامي تحقق ارزش هاي شريعت جاودان اسلامي است.پيامد هاي مادي و اومانيستي اعلاميه جهاني حقوق بشر ، عبارت است از : غفلت از مبداء هستي و دوري از خدا ، غفلت از معاد و فرجام باوري و لذت گرايي مادي و دنيوي كاستي هاي بنيادين اعلاميه جهاني حقوق بشر عبارت است از: گسستن از فطرت ، غفلت از رابطه انسان و جهان آفرينش ، غفلت از رابطه انسان با خداوند.

Haq (The right) is an Arabic word whose equivalent in Farsi is the stable existence. The solid definition of a legal system is that which informs both the internal infrastructure of that system and its active and ultimate infrastructures. In the Universal Declaration of Human Rights, only human rights were mentioned, while humans also have duties. and duty are not separable. Mahdism in Shia thought is the ideal of all the prophets and the supreme goal of divine saints, in the age of emergence, no person is excluded from the scope of human rights, and the desire of people with different religions is in the form of natural inspiration. The term human rights is relatively new and only entered everyday conversations after World War II and the establishment of the United Nations. And it is a political tool for the pressure of Western countries on other countries. In Islamic thought after the advent, the Mahdism discourse of human rights without discrimination will be realized by the promised hand of all religions. Revival of human rights has always been one of the important concerns of religions and schools, governments and international organizations. Islamic human rights are based on original principles that do not involve personal and sensual desires. Islamic human rights provide a basis for the theory of human rights, which originates from a law superior to human law, and its source is God Almighty. The most important motivation for drafting the Declaration of Islamic Human Rights is the realization of the values of the eternal Islamic Sharia. The material and humanistic consequences of the Universal Declaration of Human Rights are: neglect of the origin of existence and distance from God, neglect of the Resurrection and the end of belief, and material and worldly hedonism. The fundamental shortcomings of the Universal Declaration of Human Rights are: breaking away from nature, neglecting the relationship between man and the world of creation, neglecting the relationship between man and God.