عدالت گستري حكومت مهدوي در سروده هاي لطف الله صافي گلپايگاني

The justice of Mahdavi rule in the poems of Lotfollah Safi Golpayegani

واژگاني چون عدالت و قسط همواره و در همه اديان و ملل، مقدس و اجراي آن در بين مردم، آرزوي ديرينه بشريت بوده است. آدميان در طول تاريخ از نابرابري و تبعيض، رنجور و شاكي بوده اند و در انتظار آن مصلح و ناجي عالم و عدالت گستر واقعي، چشم انتظار گشودند و گاهي تحقق اين آرزو را در قالب سروده هايي به نظم كشيدند؛ از جمله مي توان به سروده هاي فقيه اديب لطف الله صافي گلپايگاني در اين باره اشاره كرد. اين پژوهش كه به شيوه توصيفي و تحليلي با استفاده از كتابخانه هاي معتبر حقيقي و مجازي سامان يافته است، درصدد آن است تا بازتاب نگرش و انديشه هاي اين اديب فقيد، مرجع سترگ آقاي صافي گلپايگاني را كه از قريحه و ذوق شعري هم برخوردار بودند در رابطه با عدالت مهدوي مورد تحليل و بررسي قرار دهد.

Words such as justice and justice have always been sacred in all religions and nations, and its implementation among people has been a long-standing desire of humanity. Throughout history, people have been suffering and complaining about inequality and discrimination, and they opened their eyes in anticipation of that reformer and savior of the world and the true spreader of justice, and sometimes they arranged the fulfillment of this wish in the form of poems; Among other things, we can mention the poems of the jurist Adib Lotfollah Safi Golpayegani in this regard. This research, which is organized in a descriptive and analytical way by using real and virtual authentic libraries, is trying to reflect the attitude and thoughts of this late writer, the great reference of Mr. Safi Golpayegani, who also had poetry and taste. To analyze and examine the relationship with Justice Mahdavi