مقايسة مضامين مشترك مناقب العارفين و صفوةالصفا

ارتباط شيخ صفي با شعر و شاعري نشان مي‌دهد كه شاعران خراسان در حلقة صوفيان آذربايجان از جمله شيخ صفي از مقبوليت زيادي برخوردار هستند. در اين ميان، مولوي از جمله‌ي شاعراني به شمار مي‌رود كه نزد شيخ صفي جايگاه و احترام والايي دارد. بعضي از انديشه‌هاي عرفاني مولوي در صفوة‌الصفا به عنوان تذكرة خصوصي احوال شيخ صفي قابل بازيابي است؛ زمان رمزي و نمادين اهل سلوك سبب شده است كه بعضي از تعبيرات نادر عارفان هم در مناقب‌العارفين و هم در صفوة‌الصفا ديده شود و مضامين عرفاني يكساني همچون حكايت‌هاي هم‌مضمون، احوال عرفاني همسان و مطالب عرفاني مشابه در هر دو اثر عرفاني انعكاس پيدا كند. گاه نيز مطالعه‌ي هر دو اثر عرفاني سبب مي‌شود كه در بحث شخصيت‌شناسي نيز اطلاعات جديدي حاصل شود. مطالعة اين دو اثر عرفاني به موازات هم از حيث ساختار نيز قابل بررسي است هر دو اثر به عنوان تذكرة اختصاصي و بر مبناي منطق روايت، اوضاع و اقوال و احوال عارف بخصوصي را در مدار داستان خود دارد.