توليد انرژي سبز با عنوان ديزل زيستي (بيوديزل) مستخرج از روغن بادام زميني

Production of green energy called biodiesel extracted from peanut oil

امروزه با گسترش صنعت حمل و نقل و استفاده روزافزون از سوخت هاي فسيلي با منابع محدود، با افزايش آلاينده هاي جوي مانند گاز دي اكسيد كرين مواجه هستيم كه تاثير شگرفي برتغيرات اقليمي و زيست محيطي زمين گذاشته است. واردات مشتقات نفتي مانند گازوئيل و بنزين خود يكي از عوامل ايجاد بحران ارزي محسوب مي شود. بر همين اساس نقش انرژي هاي سبز به عنوان انرژي هاي مقرون به صرفه و پايدار و سازگار با محيط زيست بسيار حائز اهميت مي باشد. در اين مطالعه سعي در توليد و استخراج سوختي با عنوان « ديزل زيستي» شده است كه با استفاده از روغن بادام زميني توليد و در اين پژوهش به عنوان يك انرژي سبز (پاك) معرفي شده است. روغن بادام زميني را مي توان از طريق يك فرآيند حرارتي (تجزيه در اثر حرارت، فرآيندهاي هيدروترمال و فرآيندهاي هيدروژناسيون) به ديزل زيستي تبديل كرد. نتايج مطالعات پيشين نشان مي دهد كه ديزل زيستي توليد شده به اين روش انرژي برابري با ديزل دارد و هيچ گونه گاز گلخانه اي مضر توليد نمي كند و با محيط زيست سازگاري بسيار مناسبي دارد. نتايج حاصل در مفايسه با ساير موارد مشابه پيشين مطابقت بسيار خوبي داشته است. براي بررسي ميزان انرژي زائي حاصل از اين سوخت زيستي، از معياري قابل دسترس در آزمايشگاه پژوهشسراي دانش آموزي با عنوان« سرعت به نقطه جوش رسيدن آب» استفاده شده است. به عبارت ديگدر شرايطي مشابه، دو ظرف حاوي آب معمولي به طور جداگانه تحت حرارت شعله حاصل از سوخت زيستي توليدي در اين پژوهش و همچنين شعله حاصل از گاز شهري قرار گرفت و ميزان حرارت دهي اين دو شعله حرارت زا با يكديگر مقايسه شدند.. نتيجه به دست آمده به طور خلاصه از اين قرار بوده است: ميزان سرعت و زمان به نقطه جوش رسيدن آب معمولي توسط سوخت زيستي مستخرج از بادام زميني در اين پژوهش، حدود ده درصد بيشتر از گاز شهري بوده است. لازم به ذكر است كه در اين پژوهش با توجه به امكانات محدود آزمايشگاهي، به استحصال اين ماده سوختي از مسيري به غير از روش رايج توسط كاتاليزورهاي آزمايشگاهي پرداخته شد. قطعا اين تركيب حاصل، داراي ناخالصي هائي مي باشد كه موجب كاهش راندمان توليد انرژي مي شود.