ارائه الگوهاي مسكن انعطاف پذير از منظر هندسه فرم در تطابق با تيپ هاي شخصيتي MBTI (موردپژوهي: خانه شريفي‌ها)

درطراحي مسكن امروزي، عوامل بوجودآورنده تمايز ناديده گرفته شده و خانه‌ها براي همه افراد با ساختار مشابه برنامه‌ريزي مي‌شوند. لذا بايد اين موضوع كه يك خانه ممكن است مورد استفادۀ افراد مختلفي با شخصيت ها و ترجيحات محيطي متفاوت قرار بگيرد را در طراحي مسكن مورد توجه قرار داد. هدف از نگارش اين پژوهش تبيين الگوهايي در مسكن از منظر هندسه فرم است تا امكان ايجاد تطبيق بين كالبد مسكوني و هريك از ابعاد تيپ هاي شخصيتي MBTI پديد آيد. اين پژوهش كاربردي بوده و از حيث راهبرد پژوهش همبستگي است كه به بررسي رابطۀ دو متغير «مولفه هاي شخصيت شناسي MBTI (متغير مستقل)» و «هندسه فرم (متغير وابسته)»، مي پردازد. جمع آوري داده ها در اين پژوهش به دو صورت كتابخانه اي و مصاحبه به دست آمده كه مصاحبه شوندگان آن متخصصان روان شناسي شخصيت بوده و تجميع داده هاي حاصل از پرسشنامۀ ساختاريافته اين مصاحبه به چهار گروه داده هاي قاطع، احتمالي، مرزي و مردود تقسيم شده كه در ميان آن ها دو گروه دادۀ قاطع و احتمالي براي ارائه الگو تفكيك و تجميع شدند. نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه ابعاد شخصيتي برون گرا و شهودي ترجيحشان فرم‌هاي بي‌قاعده است. درحالكيه ابعاد شخصيتي درون گرا، حسي، تفكري و قضاوتي، فرم‌هاي هندسي و باقاعده را ترجيح مي دهند كه در نهايت بر اساس اين ترجيحات فضايي افراد، به ارائۀ الگوهاي انعطاف پذيري پرداخته شده است.