ارزيابي عملكرد شناختي سالمندان در سالمندان با سلامت رواني بالا و پايين با نقش واسطه گر سطح فعاليت بدني

هدف از اجراي پژوهش حاضر ارزيابي عملكرد شناختي سالمندان در سالمندان با سلامت رواني بالا و پايين با نقش واسطه گر سطح فعاليت بدني بود. پژوهش حاضر از نوع علي مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر سالمندان شهر تهران بود. نمونه آماري سالمندان آسايشگاه خيريه كهريزك بودند كه با روش هدفمند انتخاب و در چهار گروه سالمندان فعال با سطح سلامت رواني بالا (n=20 )، سالمند فعال با سطح سلامت رواني پايين (n=23 )، سالمند غيرفعال با سطح سلامت رواني بالا (n=35) و سالمند غيرفعال با سطح سلامت رواني پايين (n=35) گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه هاي جمعيت شناختي، سلامت رواني گلدبرگ و ارزيابي عملكرد شناختي بود. مقايسه ميانگين ها نشان داد سالمندان فعال با سطح سلامت رواني بالا داراي بهترين ميانگين نمره ارزيابي عملكرد شناختي در متغيرهاي چالش و مركزيت بودند (p 0/05) و سالمندان غيرفعال با سطح سلامت رواني پايين داراي ضعيف ترين ميانگين ارزيابي عملكرد شناختي در متغيرهاي چالش و مركزيت بودند (p 0/05). بنابراين مي توان نتيجه گرفت ارتقاء سطح لامت رواني و انجام فعاليت بدني در اوقات فراغت در ميان سالمندان باعث افزايش عملكرد شناختي مي‌شود.