پيش بيني مهارتهاي برقراري ارتباط و سازگاري اجتماعي بانوان شاغل شهر كرمانشاه بر اساس نحوه گذران اوقات فراغت از طريق فعاليت ورزشي

هدف تحقيق پيش بيني مهارتهاي برقراري ارتباط و سازگاري اجتماعي بانوان شاغل شهر كرمانشاه بر اساس نحوه گذران اوقات فراغت از طريق فعاليت ورزشي مي باشد. روش تحقيق؛ توصيفي- همبستگي و جامعه آماري تحقيق تمامي بانوان شاغل شهر كرمانشاه به تعداد 14803 نفر مي‌باشد كه بر اساس اطلاعات جدول كرچسي مورگان تعداد 375 نفر به عنوان نمونه آماري تعيين شده و با روش نمونه گيري تصادفي ساده از بين افراد در دسترس انتخاب شدند. براي گرداوري اطلاعات از پرسشنامه هاي مهارتهاي برقراري ارتباط بارتون جي. اي (1999)؛ سازگاري اجتماعي بل (1961) و نحوه گذران اوقات فراغت فعال ورزشي فلاح و روان (1398) و جهت تحليل داده ها از آزمونهاي ضريب همبستگي و رگرسيون خطي چندگانه در نرم افزار Spss-22 استفاده شده است. نتايج نشان داد؛ بين نحوه گذران اوقات فراغت از طريق فعاليت ورزشي با مهارتهاي برقراري ارتباط (0/27=r) و سازگاري اجتماعي (0/25=r) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (0/01 p). همچنين نحوه گذران اوقات فراغت از طريق فعاليت هاي ورزشي مي توانند تغييرات مهارتهاي برقراري ارتباط (0/072= R2) و سازگاري اجتماعي (0/058 = R2) بانوان شاغل شهر كرمانشاه را پيش بيني نمايند (0/05 p) و استفاده بيشتر از فعاليت هاي ورزشي در اوقات فراغت توسط زنان شاغل مي تواند به بهبود مهارتهاي ارتباطي و سازگاري اجتماعي آنان در زندگي فردي و شغلي شود.