رابطه عوامل انگيزش مشاركت ورزشي با ميزان فعاليت ورزش همگاني در سالمندان

هدف كلي از تحقيق حاضر رابطه عوامل انگيزش مشاركت ورزشي با ميزان فعاليت ورزش همگاني در سالمندان شهرستان بروجن است روش انجام پژوهش حاضر از نوع ميداني و به صورت پيمايشي بود. جامعه آماري را كليه زنان و مردان سالمند بالاي 60 سال را تشكيل دادند در نتيجه تعداد 208 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد كه در نهايت پس از توزيع و جمع آوري پرسشنامه ها، تعداد 200 پرسشنامه به محقق بازگردانده شد. ابزار پژوهش پرسشنا مه دو قسمتي بود كه در بخش اول اطلاعات مربوط به ويژگي هاي جمعيت شناختي شهروندان و بخش دوم مربوط به ديدگاه هاي شهروندان درمورد مشاركت در فعاليت‌هاي ورزشي بود. در پژوهش حاضر از پرسشنامه هاي انگيزه مشاركت ورزشي سالمندان (PMQOA) و پرسشنامه فعاليت بدني بك استفاده شد. براي تجزيه وتحليل اطلاعات بدست آمده از آمار توصيفي (فراواني، ميانگين، درصدها و...) وآمار استنباطي (جهت نرمال بودن توزيع داده ها از آزمون كلموگروف اسميرنف و همچنين از آزمون همبستگي پيرسون) استفاده گرديد. يافته هاي حاصل از پژوهش رابطه معناداري را بين متغيرهاي پژوهش نشان داد، و بين عوامل اجتماعي، آمادگي جسماني، شهرت، رقابت- فوايد مشاركت، عوامل پزشكي و همچنين بين عوامل در گير شدن با ميزان فعاليت‌هاي ورزش همگاني در سالمندان رابطه معني‌دار وجود داشت.