ارائه الگوي اضطراب رقابتي مبتني بر راهبردهاي مقابله با تنيدگي در مربيان ورزش

هدف از اين پژوهش، طراحي الگوي اضطراب رقابتي مبتني بر راهبردهاي مقابله با تنيدگي در مربيان ورزش استان بصره بود. تحقيق حاضر، يك تحقيق كاربردي و بر حسب نحوه گرد آوري داده ها؛ توصيفي- پيمايشي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه-آماري تحقيق؛ كليه مربيان فعال رشته‌هاي مختلف ورزشي انفرادي و تيمي استان بصره به تعداد 236 نفر بود. براي تعيين حجم نمونه از روش كل شمار براي جامعه استفاده گرديد. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه اضطراب حالتي رقابتي ورزشي مارتنز و همكاران (1990) و براي ارزيابي مقابله با تنيدگي از پرسشنامه كارور و همكاران (1989) استفاده شد. روايي محتوايي پرسشنامه توسط 7 تن از متخصصان مديريت ورزشي مورد بررسي قرار گرفت. مقدار پايايي نيز بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه‌ها بالاي 0/7 بدست آمد. تحليل داده‌ها و ارزيابي مدل فرضي با نرم افزارهاي SPSS و AMOS انجام شد. يافته ها نشان داد تمامي مؤلفه‌هاي راهبردهاي مقابله با تنيدگي شامل (مسئله‌مدار، هيجان‌مدار و غير موثر) رابطه معناداري با متغير اضطراب رقابتي در مربيان ورزش‌هاي انفرادي و تيمي استان بصره دارد. بنابراين با توجه به اينكه مربيگري، شغلي متفاوت از ساير مشاغل موجود بوده و نسبت به مربي اين توقع هست كه انسان‌هايي نجيب و بااخلاق به جامعه تحويل دهد، از اين رو اين حرفه، توقع‌برانگيز و سخت است كه نياز به آموختن مهارت‌هاي مختلفي دارد لذا پيشنهاد مي‌شود براي كمك به مربيان به منظور درك عوامل استرس زا و راهبردهاي مقابله با آنها، برنامه هاي آموزش اين مهارت‌ها در نظر گرفته شود و در صورت نياز به روانشناسان ورزشي به مراجعه كنند.