شماره ركورد كنفرانس :
5528
عنوان مقاله :
بررسي تغييرات پروتئين PPARα در بافت قلبي موشهاي صحرايي نر نژاد ويستار مبتلا به ديابت نوع 2 متعاقب يك دوره تمرينات تناوبي با شدت بالا
پديدآورندگان :
رمي محمد دانشگاه شهيد چمران اهواز، اهواز، ايران. , دستيار مژگان دانشگاه شهيد چمران اهواز، اهواز، ايران. , حبيبي عبدالحميد دانشگاه شهيد چمران اهواز، اهواز، ايران.
كليدواژه :
ديابت , HIIT , ميتوكندري , قلب , كارديوميوپاتي
عنوان كنفرانس :
چهارمين همايش ملي علوم ورزشي با رويكرد ورزش، سلامت و جامعه
چكيده فارسي :
بيماري ديابت موجب اختلال در هموستاز گلوكز و تغييرات منفي در عضله قلب مي شود. از آنجايي كه فعاليت ورزشي در افراد مبتلا به ديابت ممكن است بر بافت قلبي تأثيرگذار باشد، لذا هدف از مطالعه حاضر اثر 8 هفته فعاليت تناوبي با شدن بالا بر تغييرات پروتئين PPARα در بافت قلبي موشهاي صحرايي نر نژاد ويستار مبتلا به ديابت نوع 2 است. در پژوهش حاضر 28 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار ۸ هفته‌اي به صورت تصادفي به 4 گروه سالم+كنترل، سالم+تمرين، ديابت+كنترل و ديابت+تمرين تقسيم شدند. پس از يك دوره رژيم غذايي پرچرب و القاء ديابت، موشهاي صحرايي در گروه‌هاي سالم+تمرين و ديابت+تمرين پروتكل تمريني HIIT را به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته انجام دادند. ۴۸ ساعت پس از آخرين جلسه تمريني بافت قلب استخراج شد و با استفاده از روش وسترن بلات سطوح پروتئين PPARα بررسي شد. سپس داده‌ها با استفاده از آزمون آنواي يك راهه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معناداري p 0/05 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد سطوح بيان پروتئين PPARα در گروه‌هاي ديابت+كنترل و ديابت+تمرين نسبت به گروه‌هاي سالم به صورت معناداري افزايش يافت (p=0/001). همچنين نتايج نشان داد كه مقدار پروتئين PPARα در گروه ديابت+تمرين نسبت به گروه ديابت+كنترل كاهش معناداري نشان داد (p=0/001). در نهايت مي‌توان اظهار داشت تمرينات HIIT احتمالا مي‌تواند در بهبود عملكرد قلبي عروقي بيماران مبتلا به ديابت از طريق تنظيم بيان برخي پروتئين ها نظير PPARα موثر بوده و به عنوان يك راهكار غيردارويي اميدواركننده باشد.
