ارتباط بين رشد حركتي و رشد اجتماعي در بين دانش آموزان دختر دوره راهنمايي

هدف از پ‍‍‍‍‍‍‍ژوهش مقايسه رشد حركتي، رشد اجتماعي و ارتباط ميان آن ها در دانش آموزان دختر دوره راهنمايي است. آزمودني ها 30 غير ورزشكار و60 ورزشكار (30ورزشكار انفرادي شنا،30ورزشكار گروهي بسكتبال) كه با روش تصادفي ساده و پرسشنامه مشخصات فردي انتخاب شدند. آزمون هاي مورد استفاده آزمون رشد اجتماعي واتيزمن و شكل كوتاه مهارت حركتي برونينكز اوزرستكي بود. روش تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي است و براي مقايسه گروهاي ورزشكار و غير ورزشكار از آزمون T در گروه هاي مستقل استفاده شد. بعد از جمع آوري داده ها از ضريب همبستگي پيرسون، آزمون مستقل و تحليل واريانس يك طرفه بهره گيري شد و نتايج در سطح احتمال خطا پذيري 5 درصد بدست آمد كه عبارتند از: بين رشد حركتي و رشد اجتماعي ارتباط معني داري وجود نداشت و ورزشكاران در رشد حركتي برتر از غير ورزشكاران بودند، اما ورزشكاران انفرادي و گروهي با هم تفاوت معني داري نداشتند. همچنين بين ورزشكاران و غير ورزشكاران از نظر رشد اجتماعي تفاوت معني دار مشاهده نشد و بين رشد اجتماعي ورزشكاران انفرادي و گروهي نيز تفاوت معني داري وجود نداشت.