تعداد جلسات تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي با جريان نويز تصادفي براي بهبود زمان حركت مهم است

عوامل زيادي مانند تغييرپذيري و نويز در افزايش خطاها و پيچيدگي فرايندهاي حركتي دخيل هستند. تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي با نويز تصادفي(tRNS) يكي از روش‌هاي تحريك‌پذيري قشر حركتي به‌منظور بهبود در عملكرد حركتي است. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر تمرين همراه با tRNS بر تغييرپذيري زماني و فضاي حركت بود. اين پژوهش به لحاظ شيوة اجرا از نوع پژوهش‌هاي نيمه‌تجربي و مبتني بر طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون بود. سي دانشجوي مرد (ميانگين سني3/83± 22/62سال) كه به‌صورت تصادفي در سه گروه آزمايشي (1-تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي با نويز تصادفي همراه با تمرين حركتي، 2- تحريك ساختگي الكتريكي فراجمجمه‌اي با نويز تصادفي همراه با تمرين حركتي، 3- تمرين حركتي) تقسيم شدند. شركت‌كنندگان تكليف حركتي كشيدن دايره را در سه مرحله‏ي پيش‌آزمون (10 كوشش)، مداخله (يك روز بعد از پيش‌آزمون؛ 6 جلسه شامل 5 بلوك 10 كوششي)، پس‌آزمون (يك روز پس از مداخله، 10 كوشش) انجام دادند. در هر كوشش، هنگامي كه ۲۰ دور دايره ترسيم مي‌شد، يك كوشش به‌طور خودكار پايان مي‌يافت. نتايج آماري نرم‌افزار SPSS نشان دادند tRNS تأثير معناداري بر كاهش خطاي زماني حركت داشت (p =0/05 ). tRNS تا جلسات چهارم و پنجم تأثير معناداري بر زمان حركت نداشت، اما پس از شش جلسه بر زمان حركت تاثير داشت. طبق نتايج، براي كاهش خطاي زماني نياز به تعداد جلسات بيشتري است.