درآمدي بر درس‌‌‌‌آموخته‌هاي اصابت قرار گرفتن هواپيماهاي غيرنظامي و نقش سامانه فرماندهي و كنترل در پيش گيري از بروز حوادث (با تأكيد بر سال‌هاي جنگ تحميلي عراق عليه ايران)

پژوهشگران در اين مقاله به دنبال پاسخگويي به اين سئوال هستند كه «درس آموخته‌هاي اصابت قرار گرفتن هواپيماهاي غيرنظامي چيست؟» به بياني ديگر هدف از نگارش اين مقاله ثبت درس آموخته‌هاي اصابت قرار گرفتن هواپيماهاي غيرنظامي (به ويژه مسافربري) مرتبط با فرماندهي و كنترل به شمار مي‌‌رود. روش تحقيق در اين پژوهش كيفي و با رويكرد تركيبي است. ابتدا از روش تحقيق اسنادي و سپس از روش ميداني ( روش تحقيق تاريخ شفاهي) نيز استفاده خواهد شد. تاريخ هوانوردي جهان شاهد سقوط هواپيماهاي غيرنظامي بسياري به صورت عمدي و يا غيرعمدي در كشورهاي مختلف بوده است. در بررسي سوانح منجر به سقوط هواپيماهاي غيرنظامي، ايران به عنوان يكي از قربانيان اصلي اين حوادث شناخته مي‌شود. بيشترين موارد حمله به هواپيماهاي غيرنظامي ايراني و يا مرتبط با ايران در طول هشت سال دفاع مقدس بود. در اين سال‌ها رژيم بعثي عراق با حملات تعمدي به هواپيماهاي غيرنظامي ايراني و يا مرتبط با ايران به ويژه مسافربري، رقم زننده بزرگترين جنايات بشري شد. از جمله ديگر موارد حمله به هواپيماهاي ايراني، مي‌توان به هدف قرار گرفتن ايرباس 655 ايراني توسط ناو وينسنس آمريكايي اشاره كرد. يافته هاي اين مقاله نشان دهنده اين واقعيت است كه ايران يكي از اصلي‌ترين قربانيان اصابت قرار گرفتن هواپيماهاي غيرنظامي محسوب مي‌شود. از سوي ديگر تعدادي از عوامل منجر به ساقط شدن هواپيماهاي غيرنظامي در اين مقاله مشخص گرديد. درس‌آموخته‌هاي فرماندهي و كنترل از جمله ديگر يافته‌هاي اين مقاله به شمار مي‌رود.