رويكردهاي علمي شناسايي وكاهش خطاي انساني درمراكز صنعتي

خطاهاي انساني به دلايل مختلفي رخ مي دهد و روش هاي متفاوتي براي پيشگيري از وقوع آنها نياز است. در اكثر موارد اگر خطاي انساني باعث بروز حادثه شود، با حوادث مختلف ديگري كه عامل آن خطاي انساني نيست، در يك گروه رده بندي مي شود. به طور مثال وقتي از خطرات حمل و نقل صحبت به ميان مي آيد، حمل و نقل هوايي و حمل ونقل با حيوانات در يك تقسيم بندي لحاظ مي شوند كه اصولا نبايد چنين باشد. بنابراين لازم است يك طبقه بندي از خطاهاي انساني در بروز حوادث داشته باشيم تا بتواند ما را در يافتن اطلاعات مورد نياز راهنمايي كند. طيف گسترده اي از خطاهاي انساني كه در سازمان ها با آنها مواجهه هستيم عبارتند از: خطاهايي كه در نتيجه سهل انگاري يا بي دقتي رخ مي دهند. خطاهايي كه در نتيجه آموزش يا وجود دستورالعمل هاي ضعيف رخ مي دهد. خطاهايي كه ناشي از ناتواني هاي فيزيكي يا روحي افراد در كاري كه به آنها واگذار شده مي باشد. خطاهايي كه در نتيجه تصميم عمدي و آگاهانه در عدم انجام دستورالعمل ها و رويه هاي كاري به وجود مي آيد.در اكثر سازمان ها، مديران ارشد بر اين باور نيستند كه مي توانند نقش موثري در پيشگيري از حوادث داشته باشندچراكه اكثر مديران قادر به تشخيص نيازهاي آموزشي خود نيستند و كسي نيز اين نكته را به آنها نمي گويد. امروزه در اكثر حوادث، خطاهاي مديريتي از عوامل اصلي مي باشند. ناتواني در كاهش فرصت هايي براي خطا، ضعف در ارايه آموزش ها و دستورالعمل هاي مناسب، ضعف در حصول اطمينان از اينكه افراد از مقررات تبعيت مي كنند يا خير و غيره نمونه هاي بارزي از اين خطاها هستند.