بررسي آمادگي جسماني و احساس نسبت به محيط كار

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسـي ارتباط بين آمادگـي جسمـاني با احساس نسبت به محيط كار در كاركنان يكي از يگان هاي نزاجا طراحي و اجرا شد. روش شناسي: 50 نفر مرد (7/66±35/84 سال ) به طـور داوطلبـانه در آزمـون آمادگي جسمـاني شامل: طي نمودن مسافت 1600 متر، بارفيكس خوابيده، دراز و نشست، انعطاف تنه به جلو و درصد چربي بدن شـركت كرده و پـرسشنامه مقياس احساس شغلي(JFS) را تكميل نمودند. پس از جمع آوري داده ها با استفاده از روش آماري همبستگي پيرسون داده ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد بين آمادگي جسماني با احساس نسبت به كار در هر دو گروه سني زير 35 سال و گـروه سني بالاي 35 سال ارتباط معني داري وجود ندارد. همچنين بين آمادگي جسماني با مولفه هاي احساس شغلي در هر دو گروه سني ارتباط معناداري مشاهده نگرديد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه پيشنهاد مي كند به غير از ويژگي هاي آمادگي جسماني عوامل ديگري در احساس نسبت به محيط كار نقش دارند.