بازنمايي تهران در سينماي ايران؛ تحليل گفتمان فيلم طهران، تهران

با اختراع سينما و توليد فيلم، يكي ديگر از مظاهر رسانه‌اي شهر مدرن بروز پيدا كرد. شهر مدرن، بدون وجود سالن سينما مفهوم نداشت. بنابراين وجود سالن سينما، يكي از شاخص‌هاي اصلي ارزيابي شهر مدرن محسوب مي‌گردد. بنابراين از اين وجه نيز مي‌توان به نسبت سينما و شهر نيز پرداخت. وجهي كه «تأثير سالن‌هاي سينما» در شهر را موردبررسي قرار مي‌دهد و آن را به‌عنوان يكي از عناصر مهم زندگي مدرن در شهر قلمداد مي‌كند. اما رابطه و نسبت سينما و شهر را از ابعاد تأثير محتوايي نيز مي‌توان موردنظر قرارداد. فيلم، يكي از مهم‌ترين محمل‌هاي بازنمايي شهر و شهرنشيني در ميان رسانه‌ها محسوب مي‌شود. شيوه و سبك زندگي شهري، بازنمايي فراواني در ميان فيلم‌ها داشته است كه قطعاً اين بازنمايي، بر رفتار كنشگران شهري بي‌تأثير نخواهد بود. اين پژوهش نيز با توجه به اين مسئله، سعي خواهد كرد كه نگاهي به بازنمايي شهر تهران در آثار سينمايي داشته باشد و به تحليل فيلم طهران، تهران پرداخته و با روش تحليل گفتمان تركيبي، آن را موردبررسي قرار دهد. همچنين به برخي از فيلم‌هاي ايراني كه وجهي از شهرنشيني و شهر تهران را بازتاب داده‌اند، اشاره مي‌كند و با پژوهشي اسنادي، به پژوهش‌ها و مقالاتي كه در اين زمينه انتشاريافته است، دارد.