بررسي روانكاوانه شخصيت‌هاي گردآفريد شاهنامه و مهري منظومة كوراوغلي براساس نظريه‌هاي آدلر و فرانكل

Psychoanalytic Criticism of Characters of Gordafarid in Shahnameh and Mehri in kourogli,s Manzomeh based on Francel and Adler theories.

نقد ادبي روانكاوانه، يا نقد روانشناختي، گونه‌اي از نقد ادبي است كه در آن روش‌ها، مفاهيم، نظريه‌ها و فرم‌هاي به كار رفته متأثر از سنت روانكاوي فرويد بيان مي شود. از همان بدو پيدايش روانكاوي، خوانش روانكاوانه نيز در محافل ادبي مغرب زمين رايج شده اكنون يكي از رويكردها و روش‌هاي اصلي نقد ادبي محسوب مي‌شود. در اين شيوه از نقد ادبي به متن به مثابه يك رؤيا مي‌نگرند و منتقد به تأويل آن مي‌پردازد تا به لايه‌هاي نهفته آن پي ببرد و در واقع متون ادبي را كه در بارۀ شخصيت انسانهاست بهتر تحليل مي كند . اين مقاله از يك سو مهري منظومة كوراوغلي را با داستان گردآفريد شاهنامه مقايسه كرده از سوي ديگر شخصيت اين دو زن را با نظريه‌هاي روانشناسانه آدلر و فرانكل مورد تحليل روانكاوانه قرار مي‌دهد. گردآفريد جنگاور و مهري صلح‌جو هر دو، شخصيتي قابل احترام دارند كه ضمن داشتن زيبايي درون و برون، به خود استعلايي يا «به فرا رفتن از خود» رسيده اند، با آينده‌نگري، به نجات قوم خود مي‌انديشند، اولي با از خود فراروندگي و كتمان عشق خود و ايثار آن براي قوم خود و ديگري با رسيدن به معشوق و وسيله قرار دادن آن جهت برطرف كردن كدورت‌ها خودشكوفايي را تجربه مي كنند.