بررسي عنصر درون‌مايه در كتاب خاطره نگاشتۀ «آن بيست و سه نفر» با تكيه بر مؤلفه‌هاي پايداري

A review on the theme of the Written Memories Those Twenty Three by emphasising on the components of resistance

خاطره‌نويسي، يكي از انواع ادبي و شكلي از نوشتار است كه نويسنده در آن، خاطرات خود را يعني صحنه‌ها يا وقايعي كه در زندگي‌اش روي داده و در آنها نقش داشته است، يا بينندۀ آنها بوده، بازگو مي‌كند. با وقوع جنگ تحميلي عليه ايران، بسياري از رزمندگان به ثبت خاطرات خود از دوران دفاع مقدس پرداختند. كتاب خاطرات خود نوشت «آن بيست و سه نفر» را احمد يوسف‌زاده كه يكي از اُسراي نوجوان بيست و سه نفره است، و حدود هشت سال در اسارت دشمن بعثي متجاوز به سر برده، بعد از آزادي، به رشتۀ تحرير در آورده است. روايت صادقانه و تأثّر برانگيز حوادث جنگ، به ويژه رويدادهاي روزهاي سخت اسارت، اثر را به صورت ترجمان احساسات و عواطف راوي در آورده است. نمودهاي پايداري از اساسي‌ترين بن‌مايه‌هاي كتاب «آن بيست و سه نفر» محسوب مي‌شود؛ كه در اين پژوهش به آنها پرداخته شده است. مهمترين مؤلفه‌هاي پايداري در اين اثر عبارتند از: هويت ديني رزمندگان و مبارزان، استقامت و پايداري در برابر دشمن، الگوگيري از اُسوه‌هاي مذهبي عاشورا، وطن‌دوستي و تنفّر از دشمن، توسّل به ائمّه و معصومين (ع).