ترجمه ماشيني: نقطه تقابل انسان و ماشين

Machine translation: The contrasting point of man and machine

ورود هزاران بات و ربات ماشيني مترجم يار به عرصه فناورانه ترجمه، نتوانست از وابستگي به مترجم انساني بكاهد. تحقيق فعلي نيز قصد دارد با رويكردي توصيفي-مقايسه اي و با استفاده از سامانه ايراني فرازين بر مبناي نظريه طبيعي بودن ترجمه نايدا (2003) به بررسي نقاط ضعف و قوت اين قبيل ربات ها در ابعاد انساني و ماشيني مي پردازد. يافته ها بيان گر اين است كه ماشين ترجمه به لحاظ عدم تطبيق بافتي، متني، سبكي و سياقي در زمان فعلي نمي تواند جانشين مترجم انسان باشد بلكه فقط با ايجاد زيرساخت هاي لازم سعي در تسهيل و بهبود ترجمه انساني دارد.

The entry of thousands of bots and robot translators into the technological field of translation could not reduce the dependence on human translators. The current research also aims to investigate the weaknesses and strengths of such robots in human and machine dimensions with a descriptive-comparative approach and using the Farazin Iranian system based on the Nida s theory of naturalness (2003). The findings indicate that the translation machine cannot replace the human translator due to the lack of adaptation of context, text, style and format at the present time, but it only tries to facilitate and improve human translation by creating the necessary infrastructure.