بررسي جايگاه حقوق زن درشعرفارسي عصر مشروطه

Examining the status of women s rights in Persian poetry of the constitutional era

يكي از محوري ترين مضامين متلبور در ادبيات موضوع زن است. عشق به زن از متعالي ترين احساس مشترك روح انسان هاست كه به عنوان يكي از مضامين جاويدان شعري در ادبيات تمام ملل جهان و در هميشه ي روزگاران حضور داشته است. نمي توان ادبيات و شعر را بدون حضور زن تصور كرد چرا كه اگر اين مضمون والا از شعر و ادبيات كنار گذاشته شد چيزي جز توصيف وتحليل هاي صرف تاريخي و اجتماعي و سياسي و عاميانه چيز ديگري از ادبيات بر جا نمي ماند. نقش و جايگاه زن در تحولات ديني، سياسي اجتماعي قدمت طولاني دارد و اين موضوع توجه بسياري از صاحب نظران عرصه هاي مختلف را به خود جلب كرده است در اين ميان دين در ترسيم جايگاه زن نقش بسزايي داشته است.كم تر شاعري را مي يابيم كه به اين موضوع گريزي نزده باشد و تصويري از آن در شعرش تجلي نيافته باشد. لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي جايگاه حقوق زن درشعرفارسي عصر مشروطه بود كه براي بررسي جايگاه حقوق زن اشعار شاعراني چون پروين اعتصامي، ملك الشعرا بهار، ايرج ميرزا، نسيم شمال، دهخدا و فرخي يزدي مورد بررسي قرار گرفت.