گشتي در مسائل زنان از نگاه شاعران معاصر فارسي و عربي

A review of women s issues from the point of view of contemporary Persian and Arab poets

زن در جامعه ي بشري و از ابتداي تاريخ تاكنون، شريك زندگي مرد، تلقي مي شود و بخش وسيعي از انديشه ها، احساسات و عواطف مرد متوجه زن مي باشد. در همه ي دوره هاي تاريخي مختلف ادبيات عربي و ادبيات فارسي، تصويري از زن در قالب شعر و نثر ادبي ديده مي شود. از اين رهگذر از شاعران برجسته ادبيات معاصر عرب مي توان به نزار قباني، معروف الرصافي، نازك الملائكه، سعاد الصباح، حافظ ابراهيم، احمد شوقي، فدوي طوقان و فوزيه ابوخالد اشاره كرد؛ و در ادبيات معاصر فارسي به شاعراني چون پروين اعتصامي، فروغ فرخزاد، طاهره صفارزاده، سيمين بهبهاني، ملك الشعراي بهار، عارف قزويني، ايرج ميرزا و ابوالقاسم لاهوتي استناد جست. حال با عنايت به اين امر كه در راستاي آن در بُعد سنتي به ويژگي هاي يك زن به عنوان مادر و همسر كه شامل پايداري، مهرباني و شفقت، عفت و پاكدامني و ... پرداخته شده است و به موازات آن در بررسي سيماي مدرن، اين مسأله در اشعار هر يك از شاعران مذكور ادبيات عربي و فارسي تبيين شده است كه زن با كسب علم و دانش و داشتن اصالت فكر و انديشه اي وسيع، در ايفاي همان نقش ها مي تواند مؤثرتر باشد، به طوري كه رابطه ي او با همسرش مبتني بر تعامل و همكاري است، نه فرمانبرداري مطلق و نيز حقوق تضييع شده ي خود را كه در عصور گذشته از دست داده بود، باز مي يابد و تساوي بين حقوق زن و مرد ايجاد مي شود و نيز از اين منظر فرزنداني را پرورش مي دهد كه مي توانند در جامعه منشأ خدمات بزرگي باشند.