باز تاب مضمون شاه و گدا در آيينه ي شعر شهريار

The Study of Drift Methods from The Qur an Verses, Anecdotes and Proverbs in the Poetry of Shahreyar

از جمله مضامين و مباحث بسيار مهم و عرفان ساز كه در كنار ساير موضوعات عرفاني ، باعث شكل گيري كاخ عظيم و پر رمز و راز عرفاني گرديده است، مبحث شاه و گدا مي باشد ، كه در برگ برگ كتاب پر نقش و نگار عرفان وادب عرفاني ايران زمين ، از آغاز شكل گيري آن، تأثير عميقي داشته ، بخش اعظمي از انديشه هاي والاي عرفاني را درتمامي ادوار ادبي ، بالاخص در قرون ششم و هفتم و هشتم ، ‌بخود اختصاص داده است .مضمون شاه و گدا، در آيينه ي اشعار شاعر عارف مسلك آذربايجاني ، ترجمان اسرار عوالم روحاني، حافظ ثاني ، حضرت استاد سيد محمد حسين شهريار تبريزي، به اقتفاي حافظ و ديگر بزرگان عرفاني ، در جنبه هاي مختلفي كه نمونه ي آن در اشعار پيشينيان عرفاني فراوان است، هم در معناي مثبت و عرفاني و هم در معناي منفي و غير عرفاني (عرفي) – كه جنبه عرفاني آن بر جنبه غير عرفاني آن مي چربد – نشان داده شده است .