شكل شناسي داستان گلنار و اردشير

stylistics story of Golnar and Ardeshir

در ميان حماسه پردازان ايران، فردوسي را ديگري نيست. «شاهنامه ي» او نيز يگانه، جاودان و جاودانه است. اين منظومه ي جوشان، چشمه ي آب حياتي است كه به فردوسي نموده اند؛ خوش ترين يادگاري است كه در اين گنبد دوار همچنان طنين انداز است و خواهد بود. آن چه در اين مقاله مورد بررسي قرار مي گيرد شكل شناسي يكي از داستان هاي بزمي شاهنامه با عنوان داستان گلنار و اردشير است، كه از منظر گفتارها، كردارها، پندارها، قهرمانان، زمان، مكان، آرايه ها، شيوه ي نقل، شگردها و مناسبات اجزاء با يكديگر و منطق حاكم بر داستان، ارزيابي و بررسي مي شود. نگارنده بر آن است تا با تجزيه و تحليل اين داستان تارنمايي در مقابل خواننده قرار دهد تا با ديدي متفاوت و گسترده به زواياي اين داستان بنگرد. اميد است كه اين امكان بدرستي فراهم آيد.