مقايسه خردگرايي در شاهنامه با خردگرايي در قصائد ناصر‌خسرو

Comparison of rationalism in Shahnameh with rationalism in Nasser Khosro poems

هدف اين پژوهش، مقايسه خردگرايي در شاهنامه با خردگرايي در قصائد ناصر‌خسرو است. نتايج نشان داد كه فردوسي تاريخ ايران باستان را به صورت روايي بيان مي‌كند، فقط در مقدمه‌ي داستان يا پايان نظر شخصي خود را بيان مي‌كند، اما ناصر‌خسرو در كل قصيده نظر خود را بيان مي‌كند كه سرشار از موضوعاتي مانند عقل، طاعت و دين است. فردوسي، شخصيت ساز است، فريدون، رستم و زال را مي‌پرورد: اما ناصرخسرو، با توجه به اينكه شعرش قصيده است. شخصيت سازي ندارد و به طور كلي حرف مي‌زند و بيشتر تكيه‌اش بر خليفه‌ي فاطمي مصر است.