ابهام و گونه هاي آن با نگاهي به مقالات شمس

Ambiguity and its types with a look at Shams s Maghallat

ابهام در متون ادبي، از گذشته تا به امروز، يكي از پراستفاده ترين صنعت هاي ادبي محسوب مي شود كه اهميت و جايگاه هنري آن كمتر از تشبيه و استعاره نيست و يكي از فرايندهاي مهم و در عين حال كليدي شعر است. در شعر سنتي فارسي، ابهام بيشتر به سه شكل عمدي، طبيعي و عارضي اتفاق مي افتد؛ اما در شعر امروز، ابهام يك ضرورت براي كشف دنياي جديد و از منظري ديگر، نتيجه ي همين دنياي پيچيده است و همين امر شعر را به ابهامي طبيعي و گاه غيرطبيعي سوق مي دهد. اين پژوهش ابتدا تعريفي از ابهام ارائه داده و سپس پيشينه ي تحقيقات مرتبط با موضوع را به اختصار بازگو كرده و به صورت مروري و با نگاهي به مقالات شمس به بررسي ابهام و گونه هاي آن مي پردازد.

Ambiguity in literary texts, from the past to the present, is considered one of the most used literary arts, whose importance and artistic position is no less than simile and metaphor, and it is one of the important and at the same time key processes of poetry. In traditional Persian poetry, ambiguity mostly occurs in three forms: intentional, natural and temporary; But in today s poetry, ambiguity is a necessity to discover a new world, and from another point of view, it is the result of this complex world, and this leads poetry to natural and sometimes unnatural ambiguity. This research first presents a definition of ambiguity and then briefly recounts the history of research related to the subject and examines ambiguity and its types in an overview and looking at Shams s Maghallat.