كليدواژه :
مسخ , داستان , غلامحسين ساعدي , بيگانگي
چكيده فارسي :
حوزه ي ادبيات تطبيقي را با ملاحظه ي تفاوت هاي زباني و فرهنگي ايران و اروپا در بر مي گيرد. بيگانگي به عنوان يكي از برآيندهاي جريان مدرنيسم، دغدغه ي بسياري از نويسندگان سده ي بيستم بود و مسـخ و اسـتحاله شخصيت، در حكم وسيع ترين جلوه ي بيگانگي در تعدادي از داستان هاي مدرن آشكار شد. معنا باختگي و بيگانگي انسان در ساخت هاي گوناگون آن دغدغه ي تمام عمر اوژن يونسكو بود كه اين برآيند بر بسـياري از نويسندگان و از جمله غلامحسين ساعدي تأثير گذاشت. اين مقاله محوريت مسخ و استحاله ي شخصيت دردو داستان از مجموعـه عزاداران بيل، با نام هاي گاو و موسرخه باكرگدن مورد بازخواني قرار مي دهد. غرب با ورود مدرنيته از رمانتيسم قرن نوزدهم فاصله مي گرفت، نگاه انسان شرقي همچنان به گذشـته بـود . هـر چند كه تعداد بي شماري از ماشين هاي مدرن، پيرامون او را گرفته بود، نظام اداري ارتش و پارلمان او اقتباسي از غرب و نيـز درس هاي مدارس محصول انديشه ي خردورزي غربي بود. بنابراين انسان شرقي نه ديگر متعلق به گذشته بـود و نـه اقتبـاس درستي از تجدد داشت. هنگامي كه انسان غربي، با تجربه ي چهارصد سال فرديت و تجربه از ترس نـابودي فرديـت اش و از بيگانگي انسان با خويشتنش سخن مي گويد، انسان شرقي هنوز به اين ادراك از بيگانگي دست نيافته است. بر اين اساس اين مقاله، فرهنگ ايراني را در دنياي بيگانـه و جـدا از هم را بررسي مي كند
چكيده لاتين :
It covers the field of comparative literature considering the linguistic and cultural differences between Iran and Europe. Alienation, as one of the events of modernism, was the concern of many writers of the 20th century, and the metamorphosis and transformation of personality, as the broadest manifestation of alienation, was revealed in a number of modern stories. The meaning of human loss and alienation in its various constructions was the concern of Eugene UNESCO throughout his life, which influenced many writers, including Gholamhossein Saedi. This article rereads the centrality of metamorphosis and character transformation in two stories from the collection of Beil s Mourners, with the names of Cow and Musarakhe Bakrgden. With the arrival of modernity, the West was moving away from the romanticism of the 19th century, the eastern man s view was still on the past. Although he was surrounded by a countless number of modern machines, the administrative system of his army and parliament were adapted from the West, and school lessons were the product of Western wisdom. Therefore, the eastern man no longer belonged to the past, nor did he have a correct quote from modernity. When the western man, with the experience of four hundred years of individuality and the experience of the fear of the destruction of his individuality and the alienation of man from himself, the eastern man has not yet achieved this perception of alienation. Based on this, this article examines Iranian culture in a foreign and separate world
