بررسي موردي اشعار سياسي شاعران عصرمشروطه (با موضوع عدالت در اشعار اديب الممالك فراهاني،وحيد دستگيردي .و ملك الشعرا بهار)

A case study of the political poems of the poets of the Islamic era (with the theme of justice in the poems of Adib al-Mamalek Farahani, Vahid Dastgradi, and Malek al-Shaara Bahar)

در بحبوحۀ انقلاب مشروطه و بعد از آن، مؤلّفه هايي چون حُبّ الوطن، انتقاد از حاكمان بيدادگر و اوضاع نابسامان اجتماع، دفاع از حقوق مردم و بيان دردها و آرزوهاي آن ها، بيگانه ستيزي و مبارزه با استعمار گران و مداخله جويان، ترويج انديشۀ آزادي و آزادي خواهي در شعر شاعران به وفور جان مي گيرد و شاعران با زبان ساده و مردمي در اين راه براي آگاهي بخشي مردم و بيداري آن ها قلمفرسايي مي كنند و برخي حتّي پا فراتر مي گذارند و در راه آزادي، تنگناي سياه و سرد زندان را تجربه مي كنند! نويسنده در اين رساله تلاش كرده تا انديشه هاي سياسي در اشعار اديب الممالك فراهاني، وحيد دستگردي و ملك الشعراي بهار را بررسي و تحليل نمايد. شعر اين هر سه به دلايلي چون روزنامه نگار بودن و فعّاليت در امور سياسي- اجتماعي بازتاب اوضاع كلي ايران در عصر مشروطه است. آن ها در انتخاب قالب هاي شعري براي ارائۀ مسائل، بيشتر از قالب هاي پرتحرّك و كوبنده اي چون مسمّط و ترجيع بند بهره گرفته اند و براي افزايش مخاطبين خود در ارائۀ مفاهيم و مضامين، از زبان سادۀ مردم و فرهنگ عامه استفاده كرده-اند. وطن و وطن خواهي، بيگانه ستيزي، انتقاد از حاكمان نالايق و طرح دردها و مشكلات مردم؛ مؤلّفه-هاي برجستۀ اشعار سياسي اين سه شاعريعني اديب الممالكفراهاني، وحيد دستگردي و ملك الشّعراي بهار بوده است كه دراين مقاله به موضوع عدالت پرداخته شده است.