وقت از نگاه روزبهان با تكيه بر شرح شطحيات

Vaqt from Rozbahan s point of view, relying on the Sharh –e – Shatahyat

«وقت» از اصطلاحات عرفاني است كه تعاريف متعددي از آن ارائه شده است؛ اما صفات وقت را از طريق بررسي كاربرد آن در متون مي توان يافت. روزبهان بقلي، عارف قرن ششم، وقت را به شيوه هاي متعدد به كار برده است. در اين پژوهش به منظور شناخت اصطلاح «وقت» از نگاه روزبهان با تأكيد بر شرح شطحيات تلاش شده است به روش توصيفي ـ تحليلي ابتدا بسامد اين اصطلاح مشخص شود سپس بر اساس تعاريف و كاربردهاي وي، ويژگي هاي آن نشان داده شود. نتيجه حاكي از آن است كه وقت، بيشتر در قالب تركيبات اضافي و در جايگاه مضاف به كار رفته، مضاف اليه نيز رويداد وقت را نشان مي دهد؛ همچنين صفاتي چون: سرمد و عزيز از صفات الهي است كه براي وقت به كار رفته است.

Vaqt (Time) is one of the mystical terms that has been given several definitions; But the attributes of Vaqt can be found by examining its use in texts. Rozbehan Baqli, a mystic of the 6th century, used Vaqt in many ways. In this research, in order to understand the term Vaqt from Rozbahan s point of view, with an emphasis on the Sharhe –e- Shathiyat, an attempt has been made to first determine the frequency of this term, and then to show its characteristics based on his definitions and applications. The result indicates that Vaqt is mostly used in the form of additional combinations and in the position of the superlative, the superlative also shows the event of time; Also, attributes such as: Sarmad (eternal) and Aziz (dear) are divine attributes that are used for Vaqt.