ارزيابي اوليه داربست كامپوزيتي PCL-βTCPتوليد شده به روش چاپ زيستي سه بعدي براي ترميم نقص استخواني به روش درون‌تني

در سال­هاي اخير، مهندسي بافت با تكيه بر داربست، سلول­ها و فاكتورهاي رشد به جايگزيني براي پيوند بافت تبديل شده است. در ميان پليمرهاي موردتاييد سازمان غذا و دارو، پلي كاپرولاكتون با خواص مناسب زيست سازگاري، زيست­تخريب­پذيري و استحكام مكانيكي بالا، به انتخابي مناسب براي ساخت داربست­ها در مهندسي بافت استخوان تبديل شده است. در كنار مزاياي متعدد اين پليمر، آب­گريزي اين ماده كاربرد آن را در زمينه­ي تجهيزات پزشكي محدود مي­كند. به­كارگيري ذرات آب­دوست مانند بتا تري كلسيم فسفات يكي از راه­هاي برطرف نمودن اين مشكل است. در اين پژوهش، يك داربست سه­بعدي بر پايه پلي كاپرولاكتون و ميكرو ذرات بتا تري كلسيم فسفات براي درمان نقص استخوان جمجمه به روش چاپ سه بعدي ساخته شده است و پس از بررسي­هاي مورفولوژيكي لازم و تاييد زيست سازگاري ايمپلنت به روش برون­تني، قابليت داربست در ترميم نقص استخوان جمجمه موش مورد ارزيابي قرار گرفت. متوسط اندازه حفرات داربست­ها برابر با µm 350 محاسبه شد كه متناسب با اندازه تخلخل مورد نياز براي بافت استخوان است. همچنين زنده ماني سلولي بالاي 80% زيست سازگاري برون تني داربست ساخته شده را تاييد نمود. در مطالعات اوليه درون تني، داربست در نقص جمجمه سه موش كاشته شد و بررسي نتايج آناليز H E مربوطه در بازه زماني سه ماه تشكيل بافت استخواني را به اثبات رسانيد. نتايج آزمون درون­تني پس از سه ماه نشان دهنده­ي موفقيت ايمپلنت­ها در استخوان­سازي و پتانسيل نويدبخش اين ايمپلنت براي درمان نقص­هاي استخوان جمجمه مي­باشد.