رويكردهاي تلفيقي به كاهش مصرف آب در زراعت نيشكر در خوزستان

در طي ساليان اخير تغييرات شديد اقليمي سبب شده است كه در اثر كاهش نزولات ميران آب متعارف در دسترس بشدت كاهش يابد. همچنين مصرف بي رويه و كشت برخي گياهان تابستانه با مصرف خيلي زياد در الگوي كشت سنتي استان از جمله برنج و نيشكر سبب تشديد اثرات خشكسالي و اثر بر منابع آبي استان شده است. عدم توجه به مقوله آب در استان خوزستان علاوه بر اثر بر كاهش توليدات غذايي مي تواند سبب مشكلات امنيتي در استان نيز گردد. بر اين اساس براي استفاده بهينه از آب و كاهش بار مصرف آب از طريق تغييراتي فني و اصولي در زراعت نيشكر، مي توان به بقاء و دوام اين گياه قندي در استان كمك شاياني نمود. با اين تمهيدات علاوه بر كاهش بار آبي، مي توان سبب توليد شكر از منابع ديگر و تامين برخي از نيازهاي غذايي و يا روغني در استان گرديد. استفاده از اين رويكردها بر اساس نتايج تحقيقاتي است كه در طي چند سال اخير در كشت و صنعت هاي استان اجرا شده است. در اين راستا، كشت چغندر، كلزا و گندم بر اساس سطح مطلوب در هر كشت و صنعت نيشكر بايد مورد توجه قرار گيرد. همچنين تغييراتي در كارخانجات نيشكر براي قندگيري از چغندر و نيشكر كه سبب قابل استفاده شدن اين كارخانجات در همه طول سال مي شود از ضرورياتي است كه مي تواند به توسعه كشت و كار مناسب با شرايط شور در استان نيز كمك شاياني نمايد. در اثر خشكسالي هاي پي در پي ايجاد شوري در خاكها و منابع آبي سبب شده است كه به كشت گياهان مقاوم تري چون چغندر قند نسبت به نيشكر توجه بيشتري گردد.