مقايسه تعداد تلقيح مصنوعي به ازاي آبستني در تليسه ها و گاوهاي شيري

تعداد تلقيح به ازاي آبستني معياري مستقيم براي اندازه گيري باروري و يكي از مهمترين صفات توليد مثلي گاوهاي شيري از نظر اقتصادي است. صنعتي شدن گله هاي بزرگ سبب شده است مدت زمان كمتري صرف بررسي انفرادي گاوها شود كه منجر به افزايش فحلي هاي گزارش نشده و در نتيجه كاهش عملكرد آبستني دام مي شود. هدف از اين مطالعه مقايسه تعداد تلقيح به ازاي آبستني در تليسه ها و گاوهاي شيري در فصول مختلف در يك دوره زماني ۵ ساله در گله مورد مطالعه بود. ميانگين دما در فصول مختلف سال مورد بررسي قرار گرفت و تعداد دفعات تلقيح به ازاي هر آبستني محاسبه شد. كمترين تعداد تلقيح در تليسه ها مربوط به تابستان و در ماه هاي مرداد و شهريور و در گاوهاي شيري كمترين تعداد تلقيح مربوط به تيرماه بوده است. نزديك به 44 درصد از تليسه ها با اولين تلقيح آبستن شده اند، اما اين مقدار در گاوهاي شيري 5/16 درصد بود. بنابراين بازدهي تلقيح مصنوعي در تليسه ها بهتر و تا حدودي متفاوت با عملكرد گاوهاي چند شكم زايش است. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه در تليسه ها و گاوهاي شيري كمترين تعداد تلقيح به ازاي آبستني در تابستان است و افزايش دفعات تلقيح به ازاي آبستني هزينه هاي بسياري بر گاوداري تحميل مي كند. بنابراين، پيشنهاد ميشود عواملي كه بر ايجاد اين مسئله نقش دارند از جمله تشخيص فحلي، كيفيت اسپرم و بهره گيري از تكنيسين حرفه اي به منظور انجام تلقيح مصنوعي مورد توجه قرار گيرند.