بررسي نرخ گيرايي تليسه ها و گاوهاي شيري در فصول مختلف سال

در صنعت پرورش گاو شيري، گاوهايي كه توليد شير بالايي دارند بكار گرفته مي شوند كه اين امر باعث بروز كاهش باروري در دهه هاي اخير در گله ها شده است. باروري يك صفت پيچيده است و مي تواند به توانايي گاو در بازگشت به فحلي در زمان مشخص پس از گوساله زايي، نشان دادن علايم فحلي و آبستني با تعداد تلقيح كمتر اطلاق شود. هدف از اين مطالعه بررسي عملكرد تليسه ها و گاوهاي شيرده در فصول مختلف سال بود و براي اين منظور نرخ گيرايي براي هر يك از تليسه ها و گاوهاي شيري (يك و چند شكم زايش) در پنج سال متوالي در گاوداري مورد مطالعه محاسبه شد. نرخ گيرايي با محاسبه تعداد دفعات تلقيح به ازاي هر آبستني بدست مي آيد. نتايج اين مطالعه نشان داد نرخ گيرايي تليسه ها در فصل زمستان بطور معني داري در مقايسه با فصل تابستان كاهش يافت. همچنين نرخ گيرايي گاوهاي شيري بطور معني داري در فصل تابستان كاهش يافته است. از اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه مهم-ترين عامل محيطي كه بر ميزان آبستني موثر است، درجه حرارت بالا در زمان تلقيح مي باشد. به منظور كاهش اثرات زيان آور تنش گرمايي راهكارهاي مختلف تغذيه اي و توليد مثلي مطرح مي باشد. بطوري كه در زمان استرس گرمايي بهتر است ميزان پروتئين جيره كاهش يابد و يا تزريق hCG پنج روز پس از تلقيح مصنوعي در فصل گرم سال مي-تواند نرخ آبستني را افزايش دهد.