كشت مخلوط در اراضي حاشيه اي رهيافتي كارآمد براي توليد علوفه در خوزستان

با افزايش جمعيت در دهه هاي اخير، تقاضا براي مواد غذايي و از جمله فراورده هاي دامي روز به روز بيشتر مي شود. در اين راستا ضرورت توليد علوفه و به كار بردن روش هاي به زراعي جهت افزايش عملكرد و كيفيت از اهميت غير قابل انكاري برخوردار است. عدم رعايت اصول بوم‌شناختي در توليد محصولات زراعي موجب تخريب منابع طبيعي و كاهش كارايي منابع شده‌است و در نتيجه استفاده از شيوه هاي پايدار در توليد گياهان علوفه اي ضروري به نظر مي رسد. جهت رسيدن به خودكفايي در امر توليد علوفه ي مورد نياز كشور و استان خوزستان، علاوه بر بكارگيري روش هاي به زراعي و به نژادي بايد به حفظ و پايداري اكوسيستم نيز توجه كرد. بنابراين مي‌توان براي افزايش توليد به شكل ديگري مانند افزايش بهره وري عمل كرده و با كشت مخلوط، فشرده سازي پايدار را محقق ساخت. بخش زيادي از اراضي فارياب كشور با مشكل شوري، سديمي و ماندابي روبرو بوده و از طرفي به علت افزايش سطح زير كشت، ضرورت استفاده هرچه بيشتر از منابع آب شور بيشتر احساس مي گردد. لذا با توجه به اين شرايط بويژه در خوزستان، ضروري است كه از اين اراضي براي توليد علوفه استفاده كرد. راهكار استفاده از نظام كشاورزي چندكشتي و به ويژه كشت از نوع غله-لگوم در اراضي حاشيه اي از راهكارهاي موثر براي توليد در شرايط محيطي نامناسب مي‌باشد.