بررسي امكان كاربرد كود مرغي و مديريت آن به عنوان منبع تغذيه در واحدهاي دامي

ضايعات دامي اگر به درستي استفاده شوند منابع ارزشمندي هستند كه بيشترين ارزش اقتصادي را براي استفاده به عنوان خوراك دام دارند. ارزش غذايي فضولات طيور بالاتر از ساير فضولات دامي و حاوي بيشترين پروتئين و مواد معدني است و به دليل بالا بودن محتواي فيبر و نيتروژن آن، نشخواركنندگان بهترين گزينه براي مصرف اين ضايعات به عنوان خوراك مي باشند. بستر طيور در صورت فرآوري مناسب براي از بين بردن عوامل بيماري زا مي تواند به عنوان خوراك دام مورد استفاده قرار گيرد. همچنين اگر سطح مواد مغذي يكسان باشد، عملكرد حيواناتي كه با ضايعات تغذيه مي شوند، مشابه عملكرد حيوانات شاهد است. با مديريت خوب و خروج مناسب، بستر تغذيه منجر به باقي مانده هاي مضر در محصولات حيواني نمي شود. ارزش بالاتر بستر طيور به عنوان خوراك نسبت به كود، حمل ضايعات دامي به خارج از مناطقي كه توليد مي شود را توجيه مي كند.