باغ‌هاي اجتماعي و كاركرد آنها

باغباني شهري، شاخه‌اي از گرايش به سمت كشاورزي شهري مي‌باشد كه امروزه مورد توجه برنامه‌ريزان حوزه كشاورزي قرار گرفته است. يكي از جلوه‌هاي باغباني شهري، احداث باغ‌هاي اجتماعي است. باغ اجتماعي به نوعي يك باغ عمومي از منظر مالكيت، دسترسي و درجه كنترل دموكراتيك است. آنچه كه در نگاه اول ممكن است از كاركرد اوليه اين باغ‌ها به ذهن متبادر شود، تامين‌ فضاي سبز محله‌هاي شهري و توليد سبزيجات تازه براي جامعه محلي است. اما تجارب مختلف از انواع باغ‌هاي اجتماعي در سراسر جهان نشان داده است كه كاركرد اين باغ‌ها بسيار گسترده‌تر بوده و دربرگيرنده طيف متنوعي از خدمات براي مردم جامعه شهري شامل آموزش و يادگيري باغباني، توليد محصول سالم و تازه، سبك زندگي سالم و با نشاط، تقويت اجتماع و جامعه قوي‌تر، تقويت فرهنگ تعاون، كارآفريني، توجه به محيط زيست، و تدارك فرصتهاي آموزشي است. با اين حال، برنامه‌ريزي براي توسعه باغ‌هاي اجتماعي در فضاهاي شهري، نيازمند توجه به عوامل چندگانه‌اي است كه در راس آنها زيرساخت‌هاي فيزيكي-مالي و آموزشي قرار دارند. همكاري‌هاي چندبخشي نهادهاي دولتي به منظور تدارك زيرساخت‌هاي فيزيكي، جهت دادن فعاليت‌هاي آموزشي و ترويج كشاورزي به سمت نواحي شهري با رويكرد كشاورزي شهري و تدارك فرصت‌هاي آموزشي براي جامعه شهري و همچنين قايل شدن جايگاه ويژه براي سازمان‌هاي غيردولتي (سمن‌ها) دوستدار محيط زيست در اين برنامه‌ريزي مي‌تواند تدابيري به منظور فايق آمدن بر كاستي‌هاي زيرساختي، آموزشي و مالي توسعه باغ هاي اجتماعي باشد.