كاهش هزينه هاي توليد محصولات زراعي با بهره گيري از نانوكودهاي با قابليت رهايش آهسته

اولين و پرنياز ترين عنصر غذايي گياهان زراعي بخصوص در شرايط ايران كه خاك از نظر ماده آلي ضعيف است، نيتروژن مي باشد. بعلت پايين بودن كارايي مصرف كود، حدود 50% از اين كود تلف مي شود، چرا كه اين كود بشدت در آب محلول بوده لذا پس از مصرف بلافاصله به نيترات تبديل و به علت حلاليت بالا دچار آبشويي مي شود. يكي از راههاي فائق آمدن بر مشكلات ذكر شده، كندرها كردن كود اوره از طريق آنكپسوله كردن كود اوره با استفاده از پليمرهاي طبيعي، محيط زيست دوست و زيست تخريب پذير بكمك فناوري نانو مي باشد. در دنيا در زمينه توليد كود اوره كند رها با استفاده از پليمرهاي شيميايي كارهاي زيادي انجام شده است. كودهاي با رهايش آهسته به منظور كنترل رهايش كود، كاهش تثبيت ازت، كاهش سرعت اتلاف كود، كاهش آلودگي آب ناشي از نيترات و به تبع آن آلودگي محيط زيست، كاهش سميت خاك، برقراري تعادل بين نيتروژن رهاشده از كود و سرعت جذب مواد غذايي توسط ريشه گياهان، حذف استفاده مكرر از كود و حداقل كردن پتانسيل اثرات منفي ناشي از دزهاي بالا، حفظ و ترميم ساختار خاك، افزايش شدت جذب مواد غذايي توسط گياهان و ثبات كود در خاك مورد استفاده قرار مي گيرند. در اين مقاله سعي شده است نانوكودهاي سنتز شده با تركيبات شيميايي و مواد طبيعي مختلف مورد بررسي و مقايسه قرار گيرد.