اولويتبندي سناريوهاي كوددهي براي كنترل تغذيه گرايي در سطح حوضه با استفاده از TOPSIS و AHP

برای كنترل تغذیهگرایی در داخل یك مخزن در پاییندست یك حوضه، یك روش اثر بخش اعمال مدیریت در سطح حوضه آبریز میباشد. برای این منظور مناسب تر آن است كه ورود مواد مغذی را از منبع تولید آنها به سطح حوضه و بعد زهكشی به رودخانه اصلی حوضه تحت كنترل قرار دهیم. معمولا فسفر و نیتروژن به عنوان عمدهترین مواد مغذی در سطح یك حوضه شناخته میشوند كه منبع عمده تولید آنها ناشی از فاضلابهای انسانی و زهابهای كشاورزی میباشد. استفاده از كودهای كشاورزی بر شدت ورود این مواد مغذی به آبراهههای یك حوضه میافزاید كه برای كنترل پدیده تغذیهگرایی لازم است مصرف آنها محدود شود.از سویی دیگر، كاهش استفاده از كود بر روی تولید محصول و در نتیجه سود حاصل از فعالیت كشاورزی تأثیر خواهد گذاشت. از این رو، همواره بین كاهش مصرف كود در جهت كاهش بار مواد مغذی در سطح یك حوضه و افزایش مصرف آن در جهت افزایش تولید محصول و سود مرتبط با آن یك چالش جدی وجود دارد. در این پژوهش، با بهرهگیری از مدل های TOPSIS و AHP تصمیمگیری چند معیاره سیاست مناسب كوددهی را در سطح یك حوضه بررسی شد. بعد از مقایسه نتایج دیده شد هر دو مدل در انتخاب اولویت ها یكسان عمل نموده هرچند تعمیم دادن اینكه همواره نتایج این دو مدل یكسان است در قالب این مقاله نیامده است.