تأثير و پايداري اثر برنامه ايمن‌سازي تربيتي _ اجتماعي با رويكرد آموزه‌هاي اسلامي و برنامه ايمن‌سازي رواني بر جهت‌گيري زندگي نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر بخشي برنامه ايمن سازي تربيتي _ اجتماعي با رويكرد آموزه‌هاي اسلامي و برنامه ايمن سازي رواني بر جهت‌گيري زندگي نوجوانان دانش‌آموزان دختر متوسطه دوره اول انجام شد. جامعه آماري در پژوهش، كليه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوره اول كه در منطقه 16 تهران مشغول به تحصيل بودند. نمونه مورد مطالعه 54 دانش آموز و روش نمونه‌گيري خوشه‌اي و مرحله‌اي بود، از دانش‌آموزان 7 دبيرستان دخترانه از 600 دانش آموز آزمون جهت‌گيري زندگي به عمل آمد و از اين ميان تعداد 54 دانش آموز كه نمره كسب شده آنها در پرسشنامه جهت‌گيري زندگي كمتر بود انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه (2 گروه آزمايش و يك گروه كنترل) جايگزين شدند. دانش‌آموزان گروه آزمايش در 12 جلسه يك ساعتي آموزش ايمن سازي تربيتي _ اجتماعي با رويكرد آموزه‌هاي ديني، دانش‌آموزان گروه دوم 12 جلسه يك ساعته آموزش گروهي ايمن سازي در برابر استرس را دريافت نمودند. هر از سه گروه مجدد به طور همزمان(پيش آزمون- پس آزمون- پيگيري) مورد آزمون و ارزيابي قرارگرفتند. اين پژوهش به شيوه نيمه آزمايشي و با طرح پيش آزمون، پس آزمون اجرا شد. به منظور بررسي ميزان سنجش پايداري، 6 ماه بعد از پس آزمون، از گروه‌هاي آزمايشي آزمون پيگيري ديگري به عمل آمد. داده‌ها توسط روشهاي آماري تحليل كوواريانس و آزمون LSD توسط نرم افزار 24 SPSS تجزيه و تحليل شدند. نتايج آماري نشان داد؛ آموزش اﯾﻤﻦ ﺳﺎزي تربيتي _ اجتماعي و آموزش اﯾﻤﻦ ﺳﺎزي رواني ﺑﺮ جهت‌گيري زندگي تأثير داشت (001/0 P). از طرفي نتايج نشان داد كه بين تأثير آموزش ايمن سازي تربيتي- اجتماعي و ايمن سازي رواني بر جهت‌گيري زندگي تفاوت معناداري وجود داشت (001/0 P).