نقش آمادگي والدين براي فرزندآوري از ديدگاه زوج‌هاي بدون فرزند

آمادگي زوج‌هاي لازمه‌ي فرزندآور‌ي است. عدم آمادگي ممكن است موجب بي‌ يا كم‌ميلي به فرزند‌آوري يا به تعويق افتادن آن تا حد بي‌فرزندي ناخواسته شود و به سلامتي رواني زوج‌ها آسيب برساند. اين پيامدها موجب سالخوردگي جمعيت مي‌شود كه تهديدي جدي براي اقتصاد خانواده‌ها و توسعه‌ي كشور مي‌باشد. از اين رو، پژوهش حاضر نگرش زوج‌هاي بدون فرزند به نقش آمادگي والدين براي فرزندآوري را مورد بررسي قرار داد تا معلوم شود چقدر به آمادگي اهميت مي‌دهند. چه عواملي را در آمادگي مؤثر مي‌دانند؟ در بررسي هر مضمون، نظريه‌ي مرتبط با آن مضمون، مبناي مطالعه قرار گرفت ولي از نظريه‌هاي رفتارهاي برنامه‌ريزي‌شده و نياز انگيزشي بيش‌تر ستفاده شد. اين پژوهش با روش كيفي با استفاده از رهيافت پديدارشناسي و هدف درك ساختار اصلي پديده‌هاي تجربه شده‌ از طريق تحليل توضيحات شفاهي بر روي جامعه‌ي آماري از متأهلين بدون فرزند استان همدان، با 8-3 سال زندگي مشترك، انجام شد. اطلاعات، با استفاده از مصاحبه بي‌ساختار با سؤال باز، شروع و با پرسش‌هاي كاوشگرانه، تا پايان دريافت اطلاعات جديد ادامه يافت. با نظر مشاركت‌كننده خطاها اصلاح گرديد. براي اطمينان، در هر مرحله توسط چند پژوهشگر بررسي شد. با استفاده از روش تحليل مضمون، از تحليل داده‌ها 3 مضمون اصلي و 8 مضمون فرعي استخراج شد كه جداگانه بررسي شدند. نتيجه‌ي نهايي نشان داد كه فرزند‌آوري ابعاد متعددي دارد و تحت تأثير عوامل زمينه‌اي زيادي مي‌باشد و اگر بستر مناسبي براي آمادگي زوج‌ها فراهم شود، مي‌توان انتظار داشت باروري تا سطح جايگزين يا بالاتر افزايش يابد.