رابطه اعجاز با قانون عليت از نگاه علامه مصباح رحمت الله

معجزه به عنوان يكي از اثرگذارترين عوامل در تحقق انجام رسالت انبياي الهي بوده است در طول تاريخ انبياي الهي به فراخور جامعه معجزات مختلفي ارائه مي‌كردند كه باعث ايمان آوردن مردم مي‌شد. با توجه به اينكه قانون عليت بيانگر اين مسئله است كه هر موجود ممكني علت مي‌خواهد و اين اصل پذيرفته‌شده توسط قانون عقل و شرع است و معجزات انبياي الهي نيز امكان وجود دارند، پس در قاعده كلي عليت قرار مي‌گيرند. اين مقاله به اين موضوع پرداخته كه علامه مصباح به عنوان يك متفكر فلسفي چه نظري در خصوص رابطه اعجاز پيامبران با قانون عليت دارد. ايشان در مباحث خود بيان داشته‌اند كه علت معجزات انبياي الهي مادي و در مواردي علل مجرد و غير مادي مي‌باشد و پيامبران با توجه به نياز جامعه و مردم زمان خودشان معجزاتي با علل مادي يا غير مادي ارائه‌ كردند.